کد مطلب:106703 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145

حکمت 001











[صفحه 403]

(در هنگام فتنه و آشوب هم چون كره شتر نر دوساله كه مادرش كره ی دیگری را شیر می دهد باش، كه نه پشتی دارد تا بر او سوار شوند، و نه پستانی تا از او شیر بدوشند). ابن اللبون، كره شتری است كه دو سالش تمام و وارد سال سوم شده است، مادر چنین كره شتری غالبا كره دیگری می زاید كه شیرخواره است. امام (ع) یاران خود را امر كرده است تا در هنگام فتنه و آشوب همچون، ابن اللبون باشند و با عبارت: لا ظهر... به وجه شبه اشاره كرده، و مقصود آن است كه در زمان فتنه، گمنام، ناتوان و كم ثروت باشند تا برای كمك به ستمگران به جان و به مال شایستگی نداشته باشند و از آنان در فته و آشوب استفاده نكند، همانطوری كه بچه شتر دوساله نه با گرده اش فایده می رساند و نه با شیرش. كلمه ی: ظهر مبتدا است و خبر آن محذوف و تقدیر، له می باشد، و جمله ی یركب، عطف بر جمله قبل است، و بعضی (یركب) به نصب روایت كرده اند، و همچنین جمله ی فیحلب، كه منصوب به ان مقدر در جواب نفی می باشند.


صفحه 403.